νεοκώμιος

-ια, -ο, θηλ. και -ος

φρ. «νεοκώμια βαθμίδα» και «νεοκώμια εποχή»

γεωλ. ομάδα βαθμίδων τού κατώτερου κρητιδικού.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο συνθ., πρβλ. γαλλ. neocomien < Neocomius, λατ. μορφή τού σημ. Neuchatel, περιοχής της δυτικής Ελβετίας].